“Δεν είναι είναι συνδικαλιστικό και εργασιακό ζήτημα απλά. Είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας.” ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!
εργαζόμενων στο μετρό
3/2/2015
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Ο “αδιάλλακτος” πρόεδρος, κύριος Παπαθανάσης με προσωπική ευθύνη, αποφάσισε να τιμωρήσει συναδέλφισσα ανύπαντρη μητέρα, γιατί αρνήθηκε να μετακινηθεί στα εκδοτήρια από την σημερινή της θέση. Ο κύριος Παπαθανάσης με προσωπική απόφαση ενέταξε το παράπτωμα στο προβλεπόμενο από τον κανονισμό άρθρο 35 της αδικαιολόγητης απουσίας στην νέα θέση και στην προβλεπόμενη τιμωρία της παύσης από την εργασία χωρίς αποδοχές μέχρι και τρεις μήνες. Η συνάδελφος δεν τιμωρείται γιατί αρνείται να εργαστεί. Είναι αδύνατο να εργαστεί και να ανταπεξέλθει στην συγκεκριμένη θέση εργασίας όταν οι γονικές της υποχρεώσεις είναι εντελώς ανελαστικές, Επίσης δεν πρόκειται η εταιρεία να λύσει τα προβλήματα έλλειψης προσωπικού, που η ίδια δημιούργησε με τις απολύσεις και μετατάξεις που εφάρμοσε, με την μετακίνηση ενός εργαζόμενου. Είναι επίσης προφανές ότι η τιμωρία της στέρησης αποδοχών δεν απευθύνεται τόσο στην ίδια αλλά κυρίως τιμωρείται το δύο ετών μωρό της.
Τα τελευταία μαύρα χρόνια των μνημονίων, των αντεργατικών νόμων και του μίσους ενάντια στους εργαζόμενους, έγινε κοινοτοπία για τους κρατούντες και συνήθεια για τους εργαζόμενους η διαρκής ενοχοποίησή τους. Πρέπει να αισθανόμαστε ένοχοι για τον μισθό μας, για την κατάντια της πολιτικής, για την δουλειά μας, για τις επιλογές μας, για την ζωή μας την ίδια. Και πρέπει να τιμωρηθούμε με φτώχεια, ανεργία, με κατάθλιψη. Το χρέος της χώρας πλανάται διαρκώς πάνω από τα κεφάλια μας. Θα ζήσουμε σκυφτοί και θα καθορίζει τις ζωές μας μέχρι να τιμωρηθούμε αρκετά. Δεν υπήρξε εξαίρεση για κανένα εργαζόμενο ούτε για τους εργαζόμενους του μετρό εννοείται. Αντίθετα η διοίκηση του μετρό ξεπέρασε τον εαυτό της, τιμωρώντας τους εργαζόμενους με απολύσεις, με μετατάξεις, με μειώσεις μισθών και εσχάτως και για τις προσωπικές τους επιλογές και την προσωπική τους κοινωνική στάση.
Το χειρότερο όμως είναι ότι με την επιβολή της ποινής, η διοίκηση της εταιρείας και ο πρόεδρος προσωπικά, αποκαλύπτουν το ρατσιστικό τους μένος, στερώντας το δικαίωμα σε μια γυναίκα να διεκδικεί ισότιμα το δικαίωμα στην ζωή και την εργασία με διαφορετικά από τα δικά τους κοινωνικά πρότυπα. Πίσω από τα άρθρα ενός έτσι κι αλλιώς αντεργατικού κανονισμού, που εμφανίζεται σαν απαραβίαστος νόμος, κρύβεται ο ρατσισμός, η αθλιότητα, ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο αυταρχισμός των εκπροσώπων και στελεχών μιας παρακμασμένης κοινωνίας.
Για το σχήμα μας η υπεράσπιση της συναδέλφου όπως και η υπεράσπιση των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του κάθε συναδέλφου δεν είναι είναι συνδικαλιστικό και εργασιακό ζήτημα απλά. Είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας. Η εταιρεία αποφάσισε μονομερώς την μετακίνηση της συναδέλφου. Αποφασίζουμε και εμείς σαν εργαζόμενοι και συνάδελφοι επίσης μονομερώς την ακύρωση της μετακίνησης και την παραμονή της στην παλιά θέση.
Στην περίπτωση που η συνάδελφος καλεστεί σε διαδικασία πειθαρχικού συμβουλίου, καλούμε όλους τους συναδέλφους και ιδιαίτερα εκείνους των συνεργείων με τους οποίους συνεργάζεται πάνω από δέκα χρόνια , να παραστούμε στο πειθαρχικό συμβούλιο και να το ακυρώσουμε.