Γραπτή παρέμβαση Θεοδόση Τάσιου
Συμμετέχουν: Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος, Νίκος Σπύρου, Νίκος Πανδής, Τόλης Ευθυμιάδης, Γιάννης Αλαβάνος, εκπρόσωποι ΤΕΕ – κλαδικών συλλόγων.
Τα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών απέρρεαν για 80 χρόνια από ένα γενικό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο είχε σοφία στη λιτότητα των διατυπώσεων του αλλά καθρέπτιζε τα δεδομένα της εποχής του. Με το πέρασμα των δεκαετιών οι απαιτήσεις σε λειτουργικότητα, ποιότητα και ασφάλεια των υπηρεσιών και έργων των μηχανικών αυξάνονταν. Το θεσμικό πλαίσιο, το οποίο πρέπει να έχει γενίκευση στη διατύπωση του και να κατοχυρώνει την ασφάλεια δικαίου, δεν προσαρμόσθηκε στις νέες απαιτήσεις και ανάγκες. Ο εμπλουτισμός του με εξειδικευμένες νομοθετικές παρεμβάσεις (νόμους, ΠΔ, ΥΑ) λειτουργούσε πυροσβεστικά προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά και προς εκτόνωση κλαδικών αντιπαραθέσεων, οι οποίες όμως με χρονική υστέρηση, φούντωναν στα ίδια ή άλλα πεδία.
Η πρώτη σειρά των ερωτημάτων στη δημόσια συζήτηση που οργανώνει το ΙΕΚΕΜ –ΤΕΕ στις 10/7 έχει να κάνει:
με το ποιοι είχαν συμφέρον και για ποιο λόγο σε αυτήν την υστέρηση. Για παράδειγμα μιας εκ των πολλών σχετικών διαστάσεων, όποτε συναντήθηκαν οι κλάδοι των τεχνικών σε κοινούς αγώνες για την απασχόληση και την ανάπτυξη, το Υπουργείο Παιδείας «προβόκαρε» αναζωπυρώνοντας ζητήματα επαγγελματικών δικαιωμάτων. Χωρίς να λυθεί το ζήτημα της αξιοποίησης του υπάρχοντος τεχνικού δυναμικού, το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων θα αποτελεί μια φούσκα, με την έννοια ότι η κατοχή επαγγελματικών δικαιωμάτων δεν (θα) έχει «ανταλλακτική» αξία. Η αναντιστοιχία προσδοκιών απασχόλησης προς πραγματική απασχόληση είναι πρόβλημα συνολικό για την κοινωνία, αλλά και επώδυνο ατομικά.
αν υπήρξε και ποιος ο, θετικός ή αρνητικός, ρόλος των «συντεχνιών». Το Υπουργείο Παιδείας απαντώντας σε ανακοίνωση του ΤΕΕ στις 3/4/2014 αναφέρει: «οι εποχές που οι συντεχνίες επέβαλαν την άποψη τους στην Κυβέρνηση με πολιτικό κόστος έχουν παρέλθει».
Ποιες οι παρεμβάσεις και προτάσεις του ΤΕΕ, διαχρονικά. [Τίτλοι από την εισήγηση του σε σύνοδο πρυτάνεων και κοσμητόρων, στην έναρξη της κρίσης:Η δομή της τεχνικής εκπαίδευσης δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές παραγωγικές ανάγκες. Αιτία της απογοήτευσης της νέας γενιάς η αναντιστοιχία προσδοκιών και πραγματικότητας.Η αδυναμία της ελληνικής οικονομίας να απορροφά και να αξιοποιεί το επιστημονικό της δυναμικό.Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε αναπτυξιακή πρόκληση σε επίπεδο επιστημονικού δυναμικού.Γιατί τα χρόνια σπουδών των Πολυτεχνικών σχολών πρέπει να είναι πέντε και γιατί επιβάλλεται να μην υπάρχουν περιορισμένου γνωσιακού εύρους πολυτεχνικές σχολές;Χρόνια σπουδών και επαγγελματικά δικαιώματα.Η πρωτοκαθεδρία του τύπου απέναντι στην ουσία για την πολιτεία, τα εικονικά επαγγελματικά δικαιώματα.Εξειδικευμένες γνώσεις και επαγγελματικά δικαιώματα.Τα επαγγελματικά δικαιώματα, όπως αντιμετωπίζονται από το ΥΠΕΠΘ, είναι περισσότερο μια φούσκα παρά μια αναγκαία υποχρέωση και εκσυγχρονισμός.Πριν από το ερώτημα: άνεργος αλλά μορφωμένος;Άμεση μεταρρύθμιση στην τεχνική εκπαίδευση.Τι γίνεται με τη Μπολόνια;Τα χαρακτηριστικά της εκπαίδευσης του διπλ. μηχανικού.Σαφές τοπίο επαγγελματικών δικαιωμάτων.Ο αριθμός των εισακτέων στις Πολυτεχνικές σχολές, μετά την προτεινόμενη «συσσωμάτωση» σχολών..Ειδικότερες προτάσεις για συνεργασία, παρεμβάσεις και δράσεις σε ζητήματα εκπαίδευσης και απασχόλησης νέων μηχανικών.] Τα (θετικά) συμπεράσματα από τις επιτροπές ειδικών για την επίλυση συγκεκριμένων διακλαδικών επαγγελματικών δικαιωμάτων.
Γιατί ξεχάσθηκαν τα σχέδια νομοθετικών ρυθμίσεων για την νομοθετική αναγνώριση των Διπλωμάτων 5-ετούς φοιτήσεως Ελληνικών Πολυτεχνικών Σχολών, ως ισοδύναμων με την στάθμη Μάστερ του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Εκπαίδευσης.
Τη σχέση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με τον κώδικα δεοντολογίας των μηχανικών, με την ύπαρξη κανόνων, ελέγχων ποιότητας και ασφάλειας, ευθυνών και αμοιβών.
Στη δεύτερη σειρά ερωτημάτων οδηγούμαστε από τους προβληματισμούς που υποκρύπτονται πίσω από την πρώτη σειρά ερωτημάτων: ποιο όραμα για την ανάπτυξη υπηρετήθηκε, ποιος ο ρόλος των επιστημόνων στην παραγωγική συγκρότηση της χώρας, ποιες επιλογές σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης επηρέασαν στο νομοθετικό πλαίσιο άσκησης του επαγγέλματος.
Η τρίτη σειρά ερωτημάτων έχει να κάνει με τις εξελίξεις των τελευταίων ετών, όπως αυτές διατυπώθηκαν σε νομικό πλαίσιο από τις οδηγίες της ΕΕ, τους πρόσφατους ελληνικούς νόμους και την αγνόηση προβλέψεων τόσο του καταστατικού χάρτη της ΕΕ, όσο και του Ελληνικού Συντάγματος, στις οποίες έχει στηρίξει μεγάλο μέρος της νομικής επιχειρηματολογίας του το Τεχνικό Επιμελητήριο. Έχουμε την υποβάθμιση όλων των προϋποθέσεων που κατέτασσαν παγκόσμια υψηλά τις ελληνικές πολυτεχνικές σχολές (ακαδημαϊκή ελευθερία, επαρκής χρηματοδότηση, ικανό και επαρκές επιστημονικό δυναμικό). Για μεγάλο αριθμό μηχανικών δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας που να σχετίζεται με την επιστήμη που υπηρετούν. Δεν υπάρχει όραμα που να απορρέει από την Ελλάδα. Αυξάνονται οι ανισότητες στην πρόσβαση σε εκπαίδευση και στο επάγγελμα. Στο εθνικό πλαίσιο προσόντων οι διπλωματούχοι μηχανικοί εξισώνονται με τους αποφοίτους των κολεγίων. Τη στιγμή που κατέρρευσε το νομοθετικό πλαίσιο άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού απονέμονται νομοθετικά, για πρώτη φορά, επαγγελματικά δικαιώματα σε υποειδικότητες και η Επιτροπή Ανταγωνισμού εισηγείται «αντιστοίχιση επαγγελματικών δικαιωμάτων με γνωστικό αντικείμενο σπουδών και όχι με τίτλο». Το επάγγελμα του μηχανικού διαμορφώνεται με τρόπο που υποσκάπτει ότι ορθό κεκτημένο υπήρχε και εξυπηρετεί αυτές τις επιλογές που θέλουν σχολές αριστείας να μην υπάρχουν και άριστοι επιστήμονες να μην παράγονται στην Ελλάδα.
Η τέταρτη σειρά ερωτημάτων συνοψίζεται σε ένα: υπάρχει οποιαδήποτε υπόνοια αξιοπιστίας και ελπίδας για κάτι καλύτερο αν απλά οι φορείς των μηχανικών ανταποκριθούν στη σύνταξη σχεδίων ΠΔ, όπως απαιτεί από το ΤΕΕ ο νόμος 4254/2014,το Υπουργείο Παιδείας και, κατά το σχόλιο του ίδιου, οι «μνημονιακές» υποχρεώσεις της χώρας, αν δεν ενταχθεί η οποιαδήποτε πρόταση και για τα επαγγελματικά δικαιώματα σε ένα συνολικότερο σχέδιο για τη χώρα, και αν δεν δώσουμε προτεραιότητα και αγώνα σε αυτό το σχέδιο;
[ ]πρόσκληση από εδώ: prosklisi_epagelmatika_dikaiomata 20140710