Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με πραξικοπηματικές αντικοινοβουλευτικές, αντισυνταγματικές, αντιδημοκρατικές διαδικασίες, προσπαθεί με το πολυνομοσχέδιο να κατεδαφίσει ακόμα περισσότερο μισθούς, εργασιακά δικαιώματα, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, επαγγέλματα, παραγωγικές υποδομές.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση αφήνει για μετά τις ευρωεκλογές –για να αποφύγει την πολιτική συντριβή– τις πιο επώδυνες κρυφές συμφωνίες της με την τρόικα για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και την υπονόμευση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της απεργίας και συνολικά του συνδικαλισμού.
Συγκεκριμένα, με το πολυνομοσχέδιο:
1. Μειώνονται δραστικά οι επικουρικές συντάξεις με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού τους και με την μετατροπή της επικουρικής ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητικό σύστημα με ατομικές μερίδες για κάθε ασφαλισμένο ξεχωριστά.
Προτείνεται αλλαγή του χρονικού σημείου μετατροπής των επικουρικών συντάξεων σε καθορισμένων εισφορών νοητής κεφαλαιοποίησης. Όχι δηλαδή αναδρομικά από το 2001 όπως προέβλεπε το αρ. 39 του Ν. 4052/2012 αλλά από το 2014. Επειδή το έλλειμμα εσόδων θα συμπέσει με την έναρξη από 1.7.2014 του νέου συστήματος υπολογισμού και αναπροσαρμογής των επικουρικών συντάξεων, αναμένεται ότι από κοινού θα επιφέρουν μεγάλη μείωση παροχών. Πρόκειται για «διανεμητικό σύστημα προκαθορισμένων εισφορών με νοητή κεφαλαιοποίηση» που αντικαθιστά το προϊσχύον «διανεμητικό σύστημα προκαθορισμένων παροχών» για όσους ασφαλίζονται για πρώτη φορά από 1.1.2014 και για τους προηγούμενους ασφαλισμένους για τον χρόνο ασφάλισης από 1.7.2014 και εφεξής. Το τμήμα της σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης μέχρι 30.6.2014 θα υπολογίζεται με βάση το παλαιό σύστημα, ενώ το τμήμα της σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης από 1.7.2014 και μετά, με βάση την «ατομική μερίδα» κάθε ασφαλισμένου, που θα συγκεντρώνει και θα κεφαλαιοποιεί ετησίως τις καταβαλλόμενες εισφορές του ασφαλισμένου στο σύνολο του εργασιακού του βίου.
Οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται για κάθε ασφαλισμένο των κατηγοριών αυτών τηρούνται σε ατομικές μερίδες από 1.1.2014 και όχι αναδρομικά από 01/01/2001, όπως όριζε ο Ν.4052/2012.
Η αναμενόμενη δραματική μείωση των επικουρικών συντάξεων από 1.1.2015 απορρέει λογικά από το νέο σύστημα υπολογισμού του ποσού της σύνταξης: το «συντελεστή βιωσιμότητας», που θα αναπροσαρμόζει σε ετήσια βάση το ύψος των νέων και των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία ελλειμμάτων σε κάθε ταμείο, αποκλείοντας τη μεταφορά πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Με λίγα λόγια, η κατάργηση από 1.1.2015 των κοινωνικών πόρων των ασφαλιστικών ταμείων θα έρθει να προστεθεί στους υπόλοιπους παράγοντες μείωσης των εσόδων τους (μείωση αποδοχών και απασχόλησης, αύξηση αριθμού ανασφάλιστων λόγω αδυναμίας καταβολής εισφορών), οδηγώντας το ποσοστό αναπλήρωσης του συντάξιμου εισοδήματος από επικουρικές συντάξεις σε ελεύθερη πτώση.
Το νέο σύστημα υπολογισμού των συντάξεων θεσμοθετήθηκε το 2012 για το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (Ν. 4052). Τώρα το πολυνομοσχέδιο το γενικεύει σε όλα τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας του Υπ. Εργασίας αλλά και στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Απασχολούμενων στα Σώματα Ασφαλείας (ΤΕΑΠΑΣΑ) αρμοδιότητας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Αντίστοιχη φόρμουλα, αν και δεν ονομάζεται επίσημα σε σύστημα καθορισμένων εισφορών νοητής κεφαλαιοποίησης, θα ισχύει και για το ΜΤΠΥ (που του κόβουν πολλούς ΦΥΤ) καθώς και τα Μετοχικά Ταμεία Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας τα οποία εφεξής θα καλούνται να υποβάλλουν υποχρεωτικά κάθε έτος στην Εθνική Αναλογιστική Αρχή αναλογιστική μελέτη και οικονομικές καταστάσεις για έλεγχο βιωσιμότητας. Οι αυξομειώσεις των παροχών διενεργούνται με απόφαση του οικείου Δ.Σ. μετά από σύμφωνη γνώμη της Ε.Α.Α.
2. Δίνεται θανάσιμο χτύπημα στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, και κατά συνέπεια των εσόδων της κατά 1 δις τον χρόνο, προετοιμάζοντας νέες μειώσεις και των κύριων συντάξεων, ενώ ταυτόχρονα καταργούνται τα οικογενειακά επιδόματα και τα επιδόματα μητρότητας του ΟΑΕΔ προς τις οικογένειες εργαζομένων και στις εργαζόμενες σε περιπτώσεις λοχείας και τοκετού.
Συγκεκριμένα στην υποπαράγραφο ΙΑ 3 του πολυνομοσχεδίου:
1. Από 01/07/2014:
Α. Καταργείται η εισφορά εργοδότη (1%) και η εισφορά εργαζόμενου (1%) για το ΔΛΟΕΜ και η ειδική εισφορά περί στρατευομένων μισθωτών (1%). Καταργούνται οριστικά και τα οικογενειακά επιδόματα του ΔΛΟΕΜ. Θα δοθούν για το 2014 τα μισά οικογενειακά επιδόματα.
Β. Οι πόροι του ΛΑΕΚ (εισφορά 0,81%) για τον Ενιαίο Λογαριασμό για την Εφαρμογή Κοινωνικών Πολιτικών (ΕΛΕΚΠ) μειώνονται (εισφορά 0,46%) και κατανέμονται υπέρ Ειδικού Λογαριασμού Επ. Κατάρτισης και Εκπαίδευσης (εργοδοτική εισφορά 0,24%), υπέρ του Ειδικού Κοινού Λογαριασμού Ανεργίας (εργοδοτική εισφορά 0,12% και εισφορά εργαζόμενου 0,10%)
Γ. Η εισφορά εργοδότη (0,8%) υπέρ κλάδου παροχών ασθενείας και μητρότητας σε χρήμα μειώνεται (0,25%).
Η πρώτη μείωση εισφορών υπέρ του ΙΚΑ έγινε από την 1/11/12 ήταν 1,1 ποσοστιαία μονάδα και αφορούσε τις εργοδοτικές εισφορές υπέρ του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (0,75%) και της Εργατικής Εστίας (0,35%).
Η μείωση 2,9% για τους εργοδότες (1% στράτευση, 1% ΔΛΟΕΜ, 0,20% ΛΑΕΚ και 0,25% ΕΛΠΕΚΕ) και 1% (ΔΛΟΕΜ) για τους εργαζόμενους θα επιφέρει μια σημαντική ελάφρυνση για τους εργοδότες και μια μικρή αύξηση των μισθών για τους εργαζόμενους -π.χ. για μεικτές αποδοχές 1.000 ευρώ το μήνα, το όφελος είναι 11 ευρώ για τον εργαζόμενο και περίπου 28 ευρώ για τον εργοδότη. Για 1.500 ευρώ μηνιαίες μεικτές αποδοχές, οι εργαζόμενοι κερδίζουν 17 ευρώ και οι εργοδότες 42 ευρώ.
«Μια μείωση των εισφορών κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες θα οδηγήσει στην πρόσληψη τουλάχιστον 30.000 ατόμων, περιορίζοντας σημαντικά την αναζήτηση δημοσιονομικών ισοδυνάμων από τα 800 εκατ. ευρώ σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα», είναι η πρόβλεψη που κάνει ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Γιάννης Βρούτσης θεωρώντας δεδομένη τη θετική αντανάκλαση που θα έχει στην αύξηση των δημοσίων εσόδων. «Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9 μονάδες δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα και θα πρέπει να βρεθούν δημοσιονομικά ισοδύναμα», παραδέχεται ο υπουργός Εργασίας.
Σημαντικό είναι να υπογραμμίσουμε ότι φυσικά καταργούνται όχι μόνο τα οικογενειακά επιδόματα αλλά και τρεις ακόμη παροχές ,το επίδομα στράτευσης και τα δύο επιδόματα μητρότητας, που μέχρι τώρα χορηγούνταν στους εργαζόμενους και εργαζόμενες μέσω του ΟΑΕΔ.
200.000 οικογένειες χάνουν τα οικογενειακά επιδόματα του ΟΑΕΔ, όπου αντιστοιχούσε σε 8,22 ευρώ το μήνα για όσους έχουν ένα παιδί, 24,65 ευρώ για τα δύο παιδιά, 55,47 ευρώ για τα τρία παιδιά, 67,38 ευρώ για τα τέσσερα παιδιά, 78,68 ευρώ για τα πέντε παιδιά και συνεχίζει αυξανόμενο, ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών.
Τα δύο επιδόματα μητρότητας που χορηγεί ο ΟΑΕΔ σε δικαιούχες μητέρες είναι οι συμπληρωματικές παροχές μητρότητας και η ειδική παροχή προστασίας μητρότητας (30.000 εργαζόμενες μητέρες). Καταβάλλεται σε ασφαλισμένες του Ι.Κ.Α. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου (παρέχουν εξαρτημένη εργασία). Η καταβολή του γίνεται σε γυναίκες που εργάζονται κατά την έναρξη της αδείας κυοφορίας, μετά τον τοκετό και εφόσον εισπράξουν το επίδομα από το Ι.Κ.Α. για την αποχή από την εργασία λόγω κυοφορίας και λοχείας.
Ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ που έχει εγκριθεί από το υπουργείο Εργασίας, προβλέπει μικρότερα ποσά για την καταβολή επιδομάτων σε ανέργους λόγω και της σημαντικής και συνεχούς αύξησης των δικαιούχων, αλλά πλεόνασμα 107 εκατ. ευρώ.
Από τα περίπου 300 εκατ. ευρώ που είχαν προϋπολογιστεί για το 2014 υπέρ ΔΛΟΕΜ, ένα σημαντικό μέρος θα κατευθυνόταν στα δύο επιδόματα μητρότητας που δίνει ο ΟΑΕΔ σε χιλιάδες μητέρες και το υπόλοιπο στην καταβολή οικογενειακών επιδομάτων. Αντίστοιχα, περί τα 45 εκατ. ευρώ που τυπικά αφορούν σε επιδόματα στράτευσης, στην πράξη κάλυπταν τις ανάγκες ρευστότητας του ΟΑΕΔ, για την καταβολή επιδομάτων ανεργίας.
Κι αν για τον ΟΑΕΔ το πρόβλημα έγκειται στην υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, στο ΙΚΑ το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο. Καθώς μέρος των εργοδοτικών εισφορών, και μάλιστα πολύ σημαντικό παρακρατείται από το ταμείο των μισθωτών για να καλύψει τις δικές του ανάγκες για πληρωμή των συντάξεων, η περικοπή τους θα δημιουργήσει τρύπα, η οποία σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδικών δεν θα μπορέσει να καλυφθεί με τα 120 εκατ. ευρώ του πρωτογενούς πλεονάσματος. Ήδη, το ΙΚΑ στον προϋπολογισμό του, παρουσιάζει, χωρίς τις περικοπές των εισφορών παρά μόνο αυτές των συντάξεων, «άνοιγμα» 993 εκατ. ευρώ. Τρύπα που θα μεγαλώσει στο δεύτερο εξάμηνο του έτους.
Σ. Ρομπόλης, Αυγή, Δευτέρα 24/03: ”…το 2016 το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα, για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, θα πρέπει εκτός από τα έσοδα που θα έχει από εισφορές εργαζομένων, εργοδοτών και κρατικές επιχορηγήσεις, να εξασφαλίσει επιπρόσθετα 950 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό αυξάνεται το 2017 στα επίπεδα των 1,88 δισ. ευρώ, το 2018 στα επίπεδα των 2,14 δισ. ευρώ, το 2019 στα επίπεδα των 2,40 δισ. ευρώ, το 2020 2,67 δισ. ευρώ και εξελίσσεται σταδιακά αυξανόμενο τις επόμενες δύο δεκαετίες.
Έτσι, με αυτά τα δεδομένα η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών κατά 3,9% επιπλέον της μείωσης 1,1% των εργοδοτικών εισφορών αποστερεί το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης από έσοδα τουλάχιστον της τάξης του 1 δισ. ευρώ τον χρόνο, επηρεάζοντας αρνητικά το ελάχιστο αποθεματικό κεφάλαιο ή το σημερινό επίπεδο των συντάξεων εάν δεν εξασφαλιστούν βραχυπρόθεσμα και μεσο-μακροπρόθεσμα οι αναγκαίοι πόροι.”
3. Καταργούνται οι κοινωνικοί πόροι της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, που συνολικά της στερούν σε ετήσια βάση πάνω από 3 δις ευρώ και ανοίγουν το δρόμο για ακόμα μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων.
Η κατάργηση από 1.1.2015, με το υπό ψήφιση πολυνομοσχέδιο, του συνόλου σχεδόν των κοινωνικών πόρων του ΕΤΑΑ, του ΝΑΤ και των ταμείων επικουρικών συντάξεων και εφάπαξ του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα συνιστά ένα επιπρόσθετο ισχυρό πλήγμα στα έσοδα του συνταξιοδοτικού συστήματος, ένα ακόμα βήμα προς την ισοπέδωση των συντάξεων στο άμεσο και μακροπρόθεσμο διάστημα.
Η κατάργηση των κοινωνικών πόρων των Ταμείων αποτελεί ίσως την τελευταία ψηφίδα στις δομικές αλλαγές του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος, που ξεκίνησαν με το πρώτο μνημόνιο το καλοκαίρι του 2010 με στόχο τον περιορισμό των κρατικών επιχορηγήσεων προς το σύστημα, μέσω της δραστικής περικοπής ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παροχών. Στα μέσα Ιουλίου 2013, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας απέστειλε σε όλους τους φορείς του δημοσίου εγκύκλιο με την οποία ζητούσε την πλήρη καταγραφή των φόρων υπέρ τρίτων.
Όλοι οι φόροι που καταγράφηκαν και ”αξιολογήθηκαν” με βάση τρία κριτήρια (σύμφωνα με το Υπ. Οικονομικών: την ανταποδοτικότητά τους για τους καταναλωτές, τη διαφάνειά όσον αφορά τη διαχείριση των εσόδων που φέρνουν, το κόστος που προκαλούν στην οικονομία μέσω αύξησης των τιμών προϊόντων και καταναλωτών) ουσιαστικά κατατάσσονται σε μια από τις παρακάτω κατηγορίες:
– σε αυτούς που καταργούνται πλήρως
– σε αυτούς που τα έσοδά τους περνάνε στον κρατικό προϋπολογισμό
– σε αυτούς που παραμένουν ως έχουν.
Υποπαράγραφος ΙΑ 3:
2. Από 01/01/2015 καταργούνται:
– το 5% στα τέλη δημοσιεύσεων του Δελτίου Ανωνύμων Εταρειών υπέρ του Ταμ. Αλλ. Υπαλλ, Εθνικού Τυπογραφείου, ΤΑΠΕΤ
– τα έσοδα εκποίησης αζήτητων εμπορευμάτων και άχρηστων υλικών του ΟΛΘ και 2% επί των εκτελουμένων έργων και υλικών προμηθείας του ΟΛΘ υπέρ του ΤΠΠ ΟΛΘ του ΤΑΠΙΤ
– το 2% των εσόδων επί της τιμής πώλησης τσιμέντων υπέρ του ΤΠΠ εταιρειών Τσιμέντων του ΤΑΠΙΤ
– το κληρικόσημο και ποσοστό επί των κηρωδών υλών υπέρ του ΤΠ Ορθοδόξου Εφημεριακού Κλήρου Ελλάδος του ΤΠΔΥ
– ποσοστό επί συνδρομών επιμελητηρίων υπέρ του ΤΠΠ Εμπορ, Βιοτ., Επαγγ. Επιμελητηρίων Ελλάδος του ΤΠΔΥ
– 0,5% επί των εσόδων Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης υπέρ του τ.ΤΕΑΕΥΕΕΟ
– 10% επί των εσόδων Οοργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης υπέρ του τ.ΤΕΑΕΥΕΕΟ
– 10% από έσοδα μη εξαργυρομένων δελτίων και στρογγυλοποιήσεις υπέρ του ΤΠΠ Ιπποδρομιών του ΤΑΠΙΤ,
– 1% επί των προμηθειών υλικών πλην έργων ύδρευσης της Εταιρείας Υδρευσης υπέρ του τ. ΤΕΑΠΕΥΔΑΠ
– 0,01 € για κάθε 11 παραγόμενους τόνους τσιμέντου, 0,01 € για κάθε 170 κιλά διατιθέμενου οινοπνεύματος, 0,01 € για κάθε 170 κιλά παραγόμενης ζύμης, 0,01 € για κάθε 8 τόνους παραγόμενων οξέων υπέρ ΤΕΑΙΤ-ΤΕΑΧ
– το 2% από ετήσια έσοδα ιατρικών εξετάσεων για διπλώματα οδηγησης υπέρ τ. ΤΕΑΔΥ
– το 0,30% για προμήθειες Υπ, Εμπορίου υπέρ τ. Ταμείου Αρωγής Υπαλλήλων Υπ. Εμπορίου
– το 0,4 % εσόδων Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης υπέρ ή ετήσιο ποσό για κάθε υπάλληλο υπέρ ΤΕΑΠΟΚΑ
– τα παράβολα για χορήγηση σήματος ΕΟΤ υπέρ τ.ΤΕΑΠΕΡΤΤ
– το 3% επί του αντιτίμου των εργολαβικών έργων και των ενοικίων δημόσιων κτηρίων υπέρ ΜΤΠΥ, το 1% επί μισθών και αποζημιώσεων δημοσίων υποαλλήλων που δε συμμετέχουν στο ΜΤΠΥ υπέρ ΜΤΠΥ και 1% σε κρατήσεις μη μετόχων του ΜΤΠΥ υπαλλήλων λόγω συμμετοχής σε συμβούλια υπέρ ΜΤΠΥ
– έσοδα εκ ποσοστού επί των προστίμων, χρηματικών ποινών, δικαστικών εξόδων και των μετατροπών σε χρήμα υπέρ του ΟΑΕΕ
– 1% για κάθε πληρωμή εργολάβου υπέρ ΤΣΜΕΔΕ, 1 χιλιοστό επί του πρυπολογισμού τεχνικών έργων υπέρ ΤΣΜΕΔΕ, 1 χιλιοστό επί της αξίας των εισαγόμενων μηχανημάτων οικοδομών , οδοποιίας, λιμενικών υπέρ ΤΣΜΕΔΕ, τις πληρωμές όσων συμμετέχουν σε δημόσιους διαγωνισμούς για έργα υπέρ ΤΣΜΕΔΕ
– την εισφορά κλινικών και ιδρυμάτων ανά κλίνη υπέρ του ΤΣΑΥ
– ποσοστό εσόδων ΟΛΠ και ΟΛΘ από δικαιώματα προσόρμισης, πρυμνοδέτησης, ελλιμενισμού, παροπλισμού υπέρ ΝΑΤ, 2% επί μισθώσεων και προστίμων συμβάσεων άγονης γραμμής υπέρ ΝΑΤ, ποσοστά προσαύξησης εισιτηρίων υπέρ ΝΑΤ
– 1 χιλιοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών εταιρειών πετρελαιοειδών
Υποπαράγραος ΙΑ 3:
3. Από 01/01/2015 εισπράττονται από το Υπουργείο Οικονομικών και αποδίδονται ετησίως στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και στο ΑΚΑΓΕ, υπέρ των οποίων έχουν θεσπιστεί:
– Ποσοστό 4% επί των ετησίων συνολικών εσόδων από το ΦΠΑ (ύψους 500 εκατ. ευρώ ετησίως)
– η κοινωνική εισφορά υπέρ του ΟΓΑ, του άρθρου 11 του ν.4169/1961 (τα ετήσια έσοδα από εισφορές στον ΟΓΑ είναι της τάξης των 300 εκατ. ευρώ και για την καταβολή συντάξεων χρειάζεται ετησίως 4 δισ. Ευρώ: μείωση 7,5%)
– έσοδα από πάγια τέλη χαρτοσήμου όπως καθορίζονται με το άρθρο 59 του ν.2084/1992 υπέρ του ΟΑΕΕ (ύψους 35 εκατ. ευρώ)
ΥΠΠΑΡ Γ5: Από 01/07/2014 καταργούνται ως μη ανταποδοτικές χρεώσεις και εντάσσονται στον κρατικό προϋπολογισμό:
– Η απόδοση στους ασφαλιστικούς φορείς του προσωπικού της ελληνικής Αστυνομίας, του ποσοστού 4% των εισπρακτέων από τρίτους ή φορείς μη επιχορηγούμενους από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, εσόδων από την παροχή υπηρεσιών προς αυτούς
– Η απόδοση του 32% υπέρ του Ταμείου Αρωγής Υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων από :
α) ποσοστό 5% επί των επιβαλλόμενων σε χρήμα ποινών, καθώς και επί των ποσών που προκύπτουν από τη μετατροπή των στερητικών της ελευθερίας ποινών,
β) το ποσό που προέρχεται από την εκποίηση των πάσης φύσεως πλεοναζόντων και μη αναγκαιούντων ή πεπαλαιωμένων κινητών πραγμάτων, ιδίως υλικών, εφοδίων, μηχανημάτων
– Η κράτηση 3% επί των διενεργηθέντων παντός είδους προμηθειών, κατασκευών, αγορών, επισκευών, που πραγματοποιούνται για λογαριασμό του ΤΕΑΠΑΣΑ/ΤΠΑΣ
– 2%, ως προϊόν ειδικής αύξησης επί των τιμολογίων των εισιτηρίων, υπέρ του τέως Ταμείου Προνοίας Προσωπικού Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΤΑ.Π.Π.- Ο.Σ.Ε.) και νυν Τ.Π.Π.-Ο.Σ.Ε., ως τομέα πρόνοιας του Ταμείου Ασφάλισης Υπαλλήλων Τραπεζών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας (ΤΑΥΤΕΚΩ)
– Τα ειδικά έντυπα παράβολα υπέρ Μετοχικού Ταμείου Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού
– Η κράτηση ποσοστού 1% υπέρ Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στη Δ/νση Τοπογραφικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
– Ο πόρος ποσοστού 2% που υπολογίζεται στην αξία των εκτελούμενων έργων και των προμηθειών του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης, υπέρ του ΤΠΠ ΟΛΘ
– Οι αποδόσεις από ποσά που προέρχονται από χρηματικές ποινές ή από μετατροπή σε χρήμα των στερητικών της ελευθερίας ποινών με τις επ’ αυτών προσαυξήσεις, καθώς και από τα εισπραττόμενα ποσά εξόδων της ποινικής διαδικασίας.
– Η είσπραξη των εσόδων-παραβόλων υπέρ του Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών
Η κατάργηση κοινωνικών πόρων που προβλέπει το πολυνομοσχέδιο θα δημιουργήσει στα ταμεία επικούρησης και πρόνοιας πρόσθετο χρηματοδοτικό κενό 350 εκατ. ευρώ περίπου. Η παραπάνω κατάργηση κοινωνικών πόρων ύψους 350 εκατ. ευρώ δεν θα είναι, κατά την άποψή μας, η μόνη. Τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία (για το 2011) δείχνουν ότι το ύψος των ετήσιων κοινωνικών πόρων για το σύνολο του ασφαλιστικού συστήματος ανέρχεται σε 1,7 με 2 δισ. ευρώ, ενώ το πολυνομοσχέδιο προβλέπει ότι, σημαντικοί κοινωνικοί πόροι του ΟΓΑ και του ΟΑΕΕ θα εισπράττονται από το Υπουργείο Οικονομικών και όχι από τους ίδιους φορείς, στους οποίους θα αποδίδονται ετησίως. Εκτός από τις άμεσες επιπτώσεις στη ροή των εσόδων αυτών των φορέων και άρα στη βραχυχρόνια χρηματοδοτική τους ρευστότητα, το παραπάνω μέτρο ενέχει το σοβαρό κίνδυνο – λόγω πολιτικής σκοπιμότητας και πιθανής μεθόδευσης – ενσωμάτωσης των εσόδων από τους κοινωνικούς πόρους των ταμείων κύριας σύνταξης στον υπολογισμό του συνολικού ύψους των κρατικών επιχορηγήσεων που δίδονται προς αυτά, που, ως γνωστόν, υπόκειται στους μνημονιακούς περιορισμούς βάσει δεσμευτικών στόχων.
Εάν επιβεβαιωθούν οι παραπάνω προβλέψεις, επίκεινται στο κοντινό μέλλον θεσμικές εξελίξεις που προαλείφουν περαιτέρω μειώσεις παροχών στις κύριες συντάξεις. Η πιθανότητα της παραπάνω εξέλιξης είναι μεγάλη διότι το διακύβευμα είναι μεγάλο. Οι κοινωνικοί πόροι και τα έσοδα από άλλες πηγές – πλην κοινωνικών εισφορών και κρατικών επιχορηγήσεων – αποτελούσαν το 2011 το 10,5% των συνολικών εσόδων όλου του συστήματος κοινωνικής προστασίας στη χώρα μας. Αυτό αποτελεί θεσμική ιδιαιτερότητα της ελληνικής περίπτωσης, σε απόκλιση από το μέσο όρο της Ε.Ε. (3,7%) και κάθε μία χώρα ξεχωριστά. Αυτήν την απόκλιση επιδιώκει να εξαλείψει η τρόικα, ξεκινώντας από το πολυνομοσχέδιο.
Φαίνεται λοιπόν ότι οι διαπραγματεύσεις και αποφάσεις για νέο δάνειο προς τη χώρα μας από τους Ευρωπαίους «εταίρους» και νέο μνημόνιο που θα ξεκινήσουν τον Μάιο και θα ληφθούν μετά τις ευρωεκλογές θα περιέχουν νέα μέτρα και στο ασφαλιστικό σύστημα και ότι οι κρυφές «εκκρεμότητες» ως προς τις δομικές αλλαγές δεν έχουν ικανοποιηθεί πλήρως. Σε κάθε περίπτωση, η τάση είναι αυτή που προδιέγραψε η Εθνική Αναλογιστική Αρχή στη μελέτη που δημοσίευσε τον Ιανουάριο του 2012: δραματική μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης και των κύριων και των επικουρικών συντάξεων, που θα οδηγήσει μεταξύ 2020-2060 τη συντριπτική πλειονότητα των συνταξιούχων κάτω από τη γραμμή της φτώχειας. Φυσικά, οι προβολές εκείνες δεν έχουν λάβει υπόψη τις αλλεπάλληλες έκτοτε μειώσεις στο ύψος όλων των ειδών συντάξεων και τη ριζική αλλαγή του συστήματος επικουρικής ασφάλισης και εφάπαξ που με το πολυνομοσχέδιο γενικεύεται. Όπως επανειλημμένα επαναλαμβάνεται από όλους τους αναλυτές και πολιτικά σκεπτόμενους, μέσα από τη συστηματική διάβρωση των εσόδων από τις θεσμικές αλλαγές, την ύφεση, την ανεργία και τη μείωση των εισοδημάτων, το συνταξιοδοτικό σύστημα οδηγείται συνειδητά σε πλήρη αδυναμία εξασφάλισης αξιοπρεπούς διαβίωσης στους ηλικιωμένους, και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης σε πλήρη έκπτωση.
Αναγκαστική είσπραξη βεβαιωμένων οφειλών από ΗΔΙΚΑ ΑΕ από πληρωμές, δάνεια, αποζημιώσεις, χρηματοδοτήσεις του ΠΔΕ και επιστροφές ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος
ΥΠ/ΠΑΡ ΙΑ 2: ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
1. Για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων εισφορών (αφού σύμφωνα με το νόμο που θέσπισε το ΚΕΑΟ συνταχθεί πράξη βεβαίωσης οφειλής) οι ασφαλιστικοί οργανισμοί παρακρατούν από τις πάσης φύσεως καταβολές δημοσίου (πληρωμές, δάνεια, αποζημιώσεις αλλά ακόμα και από χρηματοδοτήσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων). Ανώτατο όριο παρακράτησης είναι το ύψος που αντιστοιχεί στις ετήσιες εισφορές του οικείου ασφαλιστικού φορέα.
Τα ταμεία το 1ο 10ήμερο κάθε μήνα θα στέλνουν στην ΗΔΙΚΑ ΑΕ τα αρχεία με τους οφειλέτες ληξιπρόθεσμων οφειλών και ταυτόχρονα οι φορείς του Δημοσίου θα στέλνουν 10 μέρες πριν την πληρωμή τα ηλεκτρονικά αρχεία των δικαιούχων. Η ΗΔΙΚΑ θα κάνει τη διασταύρωση και θα καταβάλλει τις πληρωμές αφού παρακρατήσει τη βεβαιωμένη οφειλή.
2. Οι επιστροφές ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος σε περίπτωση ληξιπρόθεσμων εισφορών θα καταβάλλονται απ’ευθείας στον ασφαλιστικό φορέα κατόπιν συμψηφισμού. Διαδικασία με ΥΑ.
Ζητήματα συνταγματικότητας εγείρονται ιδιαίτερα ύστερα από την πρόσφατη απόφαση του Στε που περιγράφει περιεκτικά το παρακάτω άρθρο: http://www.avgi.gr/article/2158932/ste-antisuntagmatiko-na-min-enimeronontai-oi-forologoumenoi-gia-tis-katasxeseis
5. Επεκτείνεται και διευκολύνεται η εφαρμογή της ενοικιαζόμενης εργασίας σε όλους τους κλάδους της οικονομίας και κυρίως στην οικοδομή και στα μεγάλα έργα. (Μεγάλο δώρο στις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, Μπόμπολας κλπ).
ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Ι.Α.4.
Με τις διατάξεις της συγκεκριμένης υποπαραγράφου (μαζί με την σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου) η προσωρινή απασχόληση (ενοικίαση) μέσω ΕΠΑ (εταιρειών προσωρινής εργασίας), μια ακραία και απάνθρωπη ευέλικτη εργασιακή σχέση, αναβαθμίζεται πλέον σε καθολική -σχεδόν κυρίαρχη- μορφή απασχόλησης για το σύνολο των εργαζομένων ανεξαρτήτως κλάδου, ειδικότητας ή επαγγέλματος στον ιδιωτικό τομέα.
Σημειωτέον, ότι η συγκεκριμένη ευέλικτη μορφή απασχόλησης έχει υποστεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, πολλαπλές μνημονιακές μεταλλάξεις και τροποποιήσεις στην κατεύθυνση της πλήρους απελευθέρωσης, πέρα ακόμη και από τα όρια της έως πρόσφατα νοούμενης εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Επιπλέον, μέσα από την ευρεία και απελευθερωμένη δυνατότητα οποιουδήποτε να λειτουργεί μια ΕΠΑ ή ένα ΙΓΕΕ (ιδιωτικό γραφείο εύρεσης εργασίας), διαμορφώνεται ένα νέο, σύγχρονο πελατειακό σύστημα εμπορίας εργαζομένων και εκμετάλλευσης της εργασιακής απελπισίας για επαγγελματικούς αλλά και κομματο-ψηφοθηρικούς σκοπούς, προς υπέρβαση των εμποδίων που προκάλεσε η εφαρμογή του ΑΣΕΠ.
Οι κάθε λογής έμμεσοι εργοδότες, από αυθεντικούς ιδιώτες μέχρι ΜΚΟ και «συνδικάτα» εργαζομένων, δεν θα θησαυρίζουν απλά στις πλάτες των ανέργων, αλλά θα εγγυώνται την επιβίωση κομματικών λογικών και επιδιώξεων κατασπαταλώντας συχνά δημόσιο χρήμα για αντεργατικές μεθοδεύσεις, όπως είναι κυρίως η οριστική αντικαταστάση του προτύπου της κανονικής-τυπικής μόνιμης, σταθερής και αξιοπρεπώς αμειβόμενης εργασίας. Τέλος, με την καθολική επέκταση της εν προκειμένω τριμερούς εργασιακής σχέσης καταργείται στην πράξη για το σύνολο των μισθωτών και το διαλυμένο δίκαιο της απόλυσης, εφόσον στο τέλος του νόμιμου 36μηνου, η εργασιακή σχέση απλά θα ολοκληρώνεται, χωρίς να καταγγέλλεται.
Ειδικότερα με τις διατάξεις του προσχεδίου του πολυνομοσχεδίου:
α) Αίρεται η ισχύουσα υποχρέωση παραχώρησης μισθωτού σε έμμεσο εργοδότη αποκλειστικά για συγκεκριμένους λόγους που δικαιολογούνται από έκτακτες, πρόσκαιρες ή εποχικές εργασίες. Για τον λόγο αυτό καταργείται και η υποχρέωση αναγραφής στην έγγραφη σύμβαση εργασίας και των λόγων παραχώρησης του εργαζομένου, εφόσον αυτοί είναι πλέον αδιάφοροι για το κύρος του δανεισμού. Καθίσταται σαφές ότι η δυνατότητα δανεισμού – ενοικίασης εργαζομένου δεν διέπεται πλέον από κανέναν απολύτως ουσιαστικό περιορισμό.
β) μειώνεται από τους 6 στους 3 μήνες η περίοδος πριν την πρόσληψη κατά την οποία ο έμμεσος εργοδότης δεν πρέπει να έχει πραγματοποιήσει απολύσεις εργαζομένων της ίδιας ειδικότητας για οικονομοτεχνικούς λόγους (περαιτέρω αρνητική εξέλιξη).
γ) μειώνεται από τους 12 στους 6 μήνες η περίοδος πριν την πρόσληψη κατά την οποία ο έμμεσος εργοδότης δεν πρέπει να έχει πραγματοποιήσει ομαδικές απολύσεις εργαζομένων ίδιων ειδικοτήτων.
δ) από την απαγόρευση πρόσληψης μέσω ΕΠΑ εργαζομένου που υπάγεται στις διατάξεις περί ασφαλίσεων εργοτεχνικών οικοδομών, θεσπίζεται εξαίρεση για όσους απασχοληθούν σε μεγάλα έργα «αρχικού προϋπολογισμού 10.000.000,00 € και άνω, τα οποία χρηματοδοτούνται ή συγχρηματοδοτούνται από εθνικούς πόρους και διεξάγονται μετά από παραχώρηση ή εργολαβία για λογαριασμό του Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού, δημόσιων, δημοτικών και κοινοτικών επιχειρήσεων δημόσιας ή κοινής ωφέλειας και γενικά επιχειρήσεων και οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα».
[Κατά μια ερμηνεία η απασχόληση των εργαζομένων στην προκείμενη περίπτωση συνεπάγεται την ασφάλιση τους στον ΟΑΕΕ ως αυτοαπασχολούμενων].
ε) αμφιλεγόμενη και πολύ επικίνδυνη είναι η αντικατάσταση της ισχύουσας διάταξης (άρθρο 124 Ν. 4052/2012) σύμφωνα με την οποία οι αμοιβές των εργαζομένων δεν μπορούσαν να υπολείπονται αυτών που προβλέπονται στην εκάστοτε ΕΓΣΣΕ. Η νέα διατύπωση («Οι αποδοχές του μισθωτού που δεν παρέχει εργασία σε έμμεσο εργοδότη δεν μπορεί να είναι κατώτερες από τις προβλεπόμενες στον εκάστοτε νομοθετικώς καθορισμένο νόμιμο κατώτατο μισθό και κατώτατο ημερομίσθιο για τους εργαζόμενους ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας») αφήνει να εννοηθεί[1] ότι ενδεχομένως εν προκειμένω μπορεί και να μην εφαρμόζεται η οικεία σσε μολονότι καλύπτει τον δανεισμένο εργαζόμενο.
6. Καταργεί από 1-1-2017 τις τριετίες συμπιέζοντας όλους τους μισθούς προς τον ήδη μειωμένο κατώτερο μισθό των 586 ευρώ μικτά μηνιαίως και 511 για τους κάτω από 25 ετών, ξεκινώντας με την άμεση μείωση καταρχήν για τους προσληφθέντες μακροχρόνια ανέργους, των τριετιών τους κατά 50%.
ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1.Α.7:
Στην συγκεκριμένη διάταξη, καταρχήν, επέρχεται περαιτέρω μείωση για την πρόσληψη μακροχρόνια ανέργων (συνεχόμενη ανεργία άνω των 12 μηνών) στο μισό των ήδη μειωμένων προσαυξήσεων στον κατώτατο μισθό με βάση τις τριετίες και μέχρι το τέλος της περιόδου προσαρμογής που προβλέπουν τα μνημονία. Εκτός από την νέα μείωση του μισθολογικού κόστους η διάταξη αυτή αποτελεί ευθεία προτροπή για την ανακύκλωση των εργαζομένων, μέσα από την (εύκολη και φτηνή πλέον) απόλυση εργαζομένων για την αντικατάστασή τους από άλλους χαμηλότερους κόστους, μακροχρόνια ανέργους.
Ωστόσο, εκτιμάται ότι το μέτρο αυτό, το οποίο δικαιολογείται δήθεν σαν μέτρο-κίνητρο μείωσης της μακροχρόνιας ανεργίας, επανένταξης των επί μακρόν εκτός αγοράς εργασίας και καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας στις τάξεις των μακροχρόνια ανέργων, θα έχει την ίδια ακριβώς κατάληξη με αυτήν που είχε αντιστοίχως η μείωση του μισθολογικού κόστους για τους νέους κάτω των 25 ετών.
Επισημαίνεται, σχετικά, ότι με μελέτη του ίδιου του Υπουργείου εργασίας που ουδέποτε δημοσιεύτηκε και την οποία σχολιάσαμε πρόσφατα[2] προκύπτουν τα εξής:
«Εξίσου σημαντικά συμπεράσματα προκύπτουν από τις απαντήσεις των ίδιων των 600 εργοδοτών που συμμετείχαν στην έρευνα με προσωπικές συνεντεύξεις στον χώρο της επιχείρησης.
Πρώτον, το 77% των εργοδοτών που απάντησε ότι έκανε χρήση εργαζομένου (προσέλαβε επισήμως ή όχι) την τελευταία τριετία, παραδέχεται ότι απασχόλησε τον εργαζόμενο αδήλωτα, αλλά όταν ο εργαζόμενος αυτός ανήκε στην κατηγορία «ιδιωτικός υπάλληλος» το ποσοστό είναι 88,5% και όταν είναι στην ηλικιακή κατηγορία 18-24 ετών το ποσοστό είναι 100%!
Ιδού πόσο μείωσαν την αδήλωτη εργασία οι μειωμένες αμοιβές για τους κάτω των 25 ετών: 0%. Απλά οι μνημονιακές επιλογές τους μετέτρεψαν και επισήμως σε εργασιακούς σκλάβους, ενώ τα συντριπτικά ποσοστά ανεργίας τους καθιστούν εξαιρετικά ευάλωτους στην εργοδοτική αυθαιρεσία.»
Τέλος, για τους όσους μακροχρόνια ανέργους δεν προσληφθούν παρά την νέα μείωση του εργασιακού τους κόστους η εν λόγω διάταξη αναφέρεται στην κατάρτιση νέων προγραμμάτων κοινωφελούς προσωρινής κακοπληρωμένης και ανασφάλιστης εργασίας από τον ΟΑΕΔ για τα έτη 2014-2015.
ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Ι.Α.6 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ε.
Καλά θαμμένη (όπως και οι επόμενες δύο περιπτώσεις ΣΤ. και Ζ.) ανάμεσα σε ρυθμίσεις που αφορούν στην υγεία και στην ασφάλεια των εργαζομένων η διάταξη αυτή αναφέρεται στην φύση του νέου ελάχιστου νομοθετημένου μισθού διευκρινίζοντας ότι (από 01/01/2017) ο ως τέτοιος «νοείται μια μοναδική αξία (ποσό) αναφοράς». Από την διατύπωση αυτή και ελλείψει αιτιολογικής έκθεσης δεν προκύπτει ευθέως ότι το ελάχιστο ποσό αυτό δεν θα προσαυξάνεται με οιοδήποτε τρόπο (επιδόματα, ωριμάνσεις-τριετίες κλπ).
Ωστόσο, από το σύνολο των διατάξεων που έχουν υιοθετηθεί μέχρι σήμερα σχετικά με αυτό το θέμα συμπεραίνεται ότι δεν προκύπτει με σαφήνεια ότι ο ελάχιστος νομοθετημένος μισθός (σε εφαρμογή είτε -αρχικά- από 01/04/2014, είτε –εν συνεχεία- από 01/01/2017) μπορεί να υπόκειται σε οιαδήποτε προσαρμογή ή προσαύξηση. Αντιθέτως, από το πνεύμα όλων αυτών των σχετικών διατάξεων εξάγεται το συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται να πρόκειται για ένα συνολικό ποσό ως κατώφλι ελάχιστης καταβαλλόμενης αμοιβής.
Στον βαθμό, όμως, που το δίκαιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων έχει πρακτικά καταργηθεί και η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων εμπίπτει στις διατάξεις του νόμιμου ελάχιστου νομοθετημένου μισθού (μη καλυπτόμενοι από σσε) είναι προφανές ότι αυτές οι διατάξεις καταργούν οριστικά τις τριετίες από 1-1-2017 και σφραγίζουν την γενική και καθολική φτωχοποίηση του κόσμου της μισθωτής εργασίας στην χώρα μας.
7. Ανοίγει το δρόμο για την πλήρη απελευθέρωση της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, μέσω της πιλοτικής εφαρμογής σε τρεις τουριστικές περιοχές.
Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι του Ν. 4177/2013, με τον οποίον
επιτράπηκε η λειτουργία των καταστημάτων κατ’ ελάχιστο 7 Κυριακές το
χρόνο, καθώς και η λειτουργία πολύ περισσότερες Κυριακές με απόφαση των
Αντιπεριφερειαρχών, επανέρχεται σήμερα με το πολυνομοσχέδιο της ντροπής
και προχωρά ακόμα ένα βήμα παραπάνω.
Με εντολή των εργοδοτών και με το γνωστό επιχείρημα περί «άρσης των
εμποδίων στον ανταγωνισμό» απελευθερώνει τη λειτουργία των
καταστημάτων τις Κυριακές, όχι μόνο των μικρών μέχρι 250 τ.μ., αλλά όλων
ανεξαρτήτως μεγέθους, σε τρεις «τουριστικές περιοχές».
Είναι φανερό ότι πρόκειται για διατεταγμένη υπηρεσία εξυπηρέτησης των
μεγάλων εμπορικών και ξενοδοχειακών ομίλων, οι οποίοι σε λίγο θα
μονοπωλούν την αγορά και τις τιμές των προϊόντων, οδηγώντας στο κλείσιμο
χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και καταστρέφοντας εκατοντάδες χιλιάδες
θέσεις εργασίας.
Η διάταξη του νομοσχεδίου για «πιλοτική» δήθεν εφαρμογή λειτουργίας
των καταστημάτων και τις 52 Κυριακές στις τουριστικές περιοχές, είναι φανερό
ότι σηματοδοτεί τη γενικευμένη οριστική και αμετάκλητη κατάργηση της
Κυριακής – Αργίας και κάθε εργασιακού δικαιώματος.
8. Κατεδαφίζει τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και όποια προστασία τους από την ασυδοσία των σχολαρχών.
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ
– Πλέον οι καταγγελίες σύμβασης θα γίνονται αναιτιολόγητα και μαζικά και καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, με μόνο όριο τα όσα προβλέπονται για τον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα (6 εργαζόμενοι το μήνα για επιχειρήσεις έως 150 απασχολούμενων, το 5% των εργαζόμενων για μεγαλύτερες επιχειρήσεις). Υπολογίζεται ότι ένα ιδιωτικό σχολείο θα μπορέσει να ανανεώσει το σύνολο σχεδόν του προσωπικού του σε λιγότερο από 18 μήνες. Σε μεγάλο κίνδυνο βρίσκονται οι παλιοί εκπαιδευτικοί που στοιχίζουν «ακριβά» στους σχολάρχες.
– Ελαχιστοποιείται το ποσό της αποζημίωσης
– Οι καταγγελίες σύμβασης δεν θα ελέγχονται, πλέον, από τα υπηρεσιακά συμβούλια (ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ/ΚΥΣΠΕ/ΚΥΣΔΕ), ως προς τη νομιμότητα και την καταχρηστικότητά τους, όπως ίσχυε ως σήμερα.
– Όλες οι πτυχές της σχολικής ζωής και της εργασιακής κατάστασης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών παύουν ουσιαστικά να εποπτεύονται από το κράτος. Ωρολόγια προγράμματα, βαθμοί, εξετάσεις, μισθολογικές καταστάσεις των εκπαιδευτικών, καταγγελίες σύμβασης δεν θα ελέγχονται πια από κανέναν, παρά μόνο από το σχολάρχη, γεγονός που θα προκαλέσει γιγάντωση της ανομίας στα ιδιωτικά σχολεία.
- 9. Προωθεί και νέες διαθεσιμότητες-απολύσεις στο δημόσιο τομέα.
Είναι αντικείμενο της ΕΕΚΕ Δημόσιας Διοίκησης και έχουν ήδη στείλει σημειώματα οι Μητρόπουλος, Τεμπονέρας και Καλαματιανός για αυτές τις διατάξεις.
10. Άλλες δυσμενείς για τα εργασιακά διατάξεις
Υποπαράγραφος ΙΑ5 : ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
1,2.Αντικατάσταση της παρ. 1 του άρθρου 18 του Ν1082/1980 ( εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών)
Στην πραγματικότητα τροποποιεί το αρθρο 5 του Ν3227/2004 με τον οποίο είχε τροποποιηθεί ο Ν1082/80. Η αλλαγή που γίνεται είναι ότι ουσιαστικά αφαιρεί το σημείο που λέει ότι το εκκαθαριστικό πρέπει να αναφέρει αναλυτικά τις αποδοχές του εργαζόμενου βάση της Συλλογικής Σύμβασης στην οποία ανήκει και το αντικαθιστά με το γενικό « οι πάσεις φύσεως αποδοχές και οι επ αυτών κρατήσεις θα πρέπει να απεικονίζονται αναλυτικά». Η αλλαγή αυτή ουσιαστικά επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και την αντικατάστασή τους από τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Επίσης προσθέτει ότι « δεν απαιτείται υπογραφή του εργαζόμενου σε αποδεικτικό χορήγησης του εκκαθαριστικού σημειώματος» για πρώτη φορά . Είναι απορίας άξιο γιατί το αναφέρει ρητά, αφού δεν απαιτούνταν ούτε προηγούμενα, αλλά παρόλα αυτά δίνονταν πολλές φορές για υπογραφή στους εργαζόμενους προκειμένου να βεβαιωθεί με αυτόν τον τρόπο ότι πράγματι έλαβαν τα χρήματα ειδικά όσοι δεν αμείβονταν μέσω τραπέζης¨
Όπως και να έχει, χωρίς υπογραφή του εργαζόμενου δεν μπορεί να βεβαιωθεί εάν το έχει λάβει ή το έχει ο εργοδότης στη συρτάρι για να το επιδείξει σε έλεγχο του ΣΕΠΕ.
3 α. Κατάργηση στοιχείων από το Βιβλίο Αδειών
Ουσιαστικά τροποποιεί το άρθρο 6 του Ν3762/2009 σύμφωνα με τον οποίο είχε τροποποιηθεί η παράγραφος 3 του άρθρου 4 του α.ν. 539/1945 (ΦΕΚ 229 Α’) και αναφέρεται στο Βιβλίο Αδειών .
Συγκεκριμένα αφαιρεί την υποχρέωση καταγραφής της ειδικότητας και της προϋπηρεσίας των εργαζομένων στο βιβλίο αδειών και το κυριότερο αφαιρεί την υποχρέωση υπογραφής του εργαζόμενου στο βιβλίο , η οποία καθιερώθηκε με τον Ν3762/2009 και βοήθησε στον έλεγχο της χορήγησης κανονικής αδείας στους εργαζόμενους και αντίστοιχα την τιμωρία των παραβατών εργοδοτών.
3β. Υποχρέωση των εργοδοτών να κοινοποιήσουν εντός Ιανουαρίου μέσω του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» τις κανονικές άδειες που έλαβαν οι εργαζόμενοι το προηγούμενο έτος.
Η χρησιμοποίηση της ΕΡΓΑΝΗΣ για την καταχώρηση των αδειών έχει μπεί εντελώς πρόχειρα και όπως γίνεται πιθανόν να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα, καθώς δεν ξεκαθαρίζει ( μεταξύ άλλων):
– Εάν ελέγχονται τα στοιχεία που θα στέλνουν οι εργοδότες
-Τι γίνεται με τους εργαζόμενους που έχουν πάρει ένα μέρος της άδειας τους
-Τι γίνεται με αυτούς που δεν πήραν την άδειά τους ( ή δεν την πήραν ολόκληρη) και έλαβαν αποζημίωση αδείας
-Εάν αναγραφεί ψευδώς για έναν εργαζόμενο ότι πήρε την άδειά του αυτόματα κατοχυρώνεται ο εργοδότης ότι την έχει δώσει και ο εργαζόμενος φέρει το βάρος της απόδειξης;
-Υποπαράγραφος ΙΑ6 Ζ. καταργεί την υποχρέωση έγκρισης του Υπουργού Εργασίας μετά από γνωμοδότηση του ΑΣΕ για διαθεσιμότητες μισθωτών σε επιχειρήσεις άνω των 5000 εργαζομένων.
Επειδή προφανώς δεν υπάρχουν πολλές τέτοιες επιχειρήσεις στη χώρα είναι μάλλον φωτογραφική. Είναι προίκα για το ξεπούλημα κάποιας ΔΕΚΟ ( ΔΕΗ ?)
ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Ι.Α.6 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΤ. : ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ 55-64 ΕΤΩΝ.
Με την διάταξη αυτή καταργούνται οι παρ. 4 και 5 του άρθρου 74 του Ν. 3863/2010, οι οποίες αφορούν στην δυνατότητα αυτασφάλισης και στα αντικίνητρα (συμμετοχή εργοδότη στο κόστος αυτασφάλισης) στις περιπτώσεις απόλυσης εργαζομένων κοντά στο όριο συνταξιοδότησης, ηλικίας δηλαδή 55-64 ετών και με αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται η απόλυση αυτής της κατηγορίας εργαζομένων, που είναι αδύνατον να ξαναβρεί εργασία και κινδυνεύουν να χάσουν και την σύνταξή τους.
Αυτήν την ώρα, χρειάζεται παλλαϊκός ξεσηκωμός για να αποτραπεί η έγκριση από τη Βουλή του κυβερνητικού πολυνομοσχεδίου, που στην ουσία είναι ένα νέο βάρβαρο αντεργατικό και αντικοινωνικό μνημόνιο, προς όφελος των διεθνών τοκογλύφων και του εγχώριου και διεθνούς οικονομικού κατεστημένου.
«Ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ»
Σάββατο 29 Μαρτίου 2014
[1] Εφόσον δεν τίθεται διαζευκτικά και το όριο της εκάστοτε ΕΓΣΣΕ για τις περιπτώσεις που τυχόν αυτή εφαρμόζεται (εργοδότης είναι μέλος της οργάνωσης που συμβάλλεται στα πλαίσια της ΕΓΣΣΕ).
Η αδήλωτη εργασία και οι άσφαιρες μπαλωθιές του Βρούτση: http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=14646:2013-12-21-15-13-00&catid=42:ergasiakes-sxeseis&Itemid=168
Πηγή αναδημοσίευσης: http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15843:2014-03-29-10-25-14&catid=42:ergasiakes-sxeseis&Itemid=168